Tweede levensevaluatie

Tussen de eerste en tweede levensevaluatie is er meestal een periode van relatieve rust en stabiliteit. Daaraan komt min of meer weer een einde aan na het vijftigste levensjaar. De volwassene stelt zich zelf allerlei ethische vragen, zoals ben ik wel met de juiste getrouwd? Heb ik mijn kinderen goed genoeg opgevoed? Is de opleiding die ik vroeger heb gekozen wel de juiste geweest? Hij/zij denkt na over de zin van het leven en zoekt antwoord op vragen die betrekkin hebben op levensbeschouwing en zingeving.

Veel ouderen kunnen dan zo erg in de put raken over het piekeren over het verleden dat zij depressief kunnen worden. Zij kunnen dan in een korte tijd vermageren of juist aankomen. Ook worden zij lusteloos en erg verdrietig. Zullen minder slapen en worden ook erg angstig voor bepaalde dingen. Sommige ouderen liggen heel de dag de ander zal bijv. veel gaan drinken. Hierbij is het goed om de persoon in kwestie te steunen of hulp te zoeken bij de ggz.